หลัว ๒, หลัว ๆ หมายถึง [หฺลัว] ว. มัว, ไม่แจ่ม, ไม่กระจ่าง, เช่น ตอนเช้าใกล้สว่าง อากาศยังหลัว ๆอยู่ มองอะไรไม่ค่อยชัด, ใช้ว่า สลัว ก็มี.
[หฺลัว] (ถิ่น-พายัพ) น. ฟืน, ฟืนไม้ไผ่.
[หฺลา] น. มาตราวัด คือ ๓ ฟุต เป็น ๑ หลา เท่ากับ ๐.๙๑ เมตร.
น. โลก, แผ่นดิน.
ว. ต่าง ๆ เช่น หลากสี, แปลก, ประหลาด, เช่น หลากใจ. ก. ไหลมากผิดปรกติโดยกะทันหัน เช่น นํ้าหลาก.
ว. แปลกใจ, ประหลาดใจ.
ว. หลายอย่างต่าง ๆ กัน, หลายหลาก ก็ว่า.
[หะลาทะ] ก. ชอบใจ, พอใจ. (ส.).